تاریخچه محله علائین

به گزارش خبرنگار گروه مناطق «سردبیر پرس»؛ اگر به شهر تاریخی ری که قدمتی دیرینه‌ دارد رفته باشید در کمربندی جنوب منطقه، دیوار‌های خشتی و گلی نسبتاً بزرگی در حاشیه این کمربندی است که بخشی از یک اثر باستانی به نام قلعه گبری است که در محله علائین واقع شده است. به گفته باستان‌شناسان وجود […]

به گزارش خبرنگار گروه مناطق «سردبیر پرس»؛ اگر به شهر تاریخی ری که قدمتی دیرینه‌ دارد رفته باشید در کمربندی جنوب منطقه، دیوار‌های خشتی و گلی نسبتاً بزرگی در حاشیه این کمربندی است که بخشی از یک اثر باستانی به نام قلعه گبری است که در محله علائین واقع شده است. به گفته باستان‌شناسان وجود قدمت همین آثار باستانی به بیش از ۲ هزار و ۸۰۰ سال قبل بازمی‌گردد.
محله علائین در گذشته روستایی بود که با توسعه شهری جزوی از محدوده شهر شد. هم‌اکنون این محله با ۲۵ هزار نفر جمعیت ساکن در آن، قسمتی از ناحیه ۵ شهرداری منطقه ۲۰ است که در جنوب شرقی منطقه و حرم عبدالعظیم حسنی(ع) قرار گرفته است.
این محله از شمال به میدان معلم، ازجنوب به جاده ورامین، از غرب به کمربندی شهید آوینی و از جنوب به خیابان سیدالشهدا(ع) ختم می‌شود. 

تاریخچه محله علائین
طبق گفته پیران و ریش سفیدان محله علائین؛ زمین‌های این محله قسمتی از املاک ۲ برادر زرتشتی به نام‌های «علائین» و «علیمان» بود که ۵ دانگ از زمین‌های کشاورزی این محدوده را مالک بودند. برادر دیگر آن‌ها که «کنی» نام داشت نیز مالک یک دانگ از زمین‌های این محله بود.
در سال ۱۳۴۲، زمانی که طرح تقسیم اراضی اجرا شد، علائین و علیمان که بیشتر زمین‌های کشاورزی این محله  را مالک بودند، سهم خود را وقف آستان مقدس حضرت عبدالعظیم(ع) کردند و اکنون ۵ دانگ از زمین‌های این محله موقوفه آستان حضرت عبدالعظیم (ع) است.
امروزه بیشتر زمین‌های کشاورزی این محله تغییرکاربری داده‌اند و تبدیل به مجتمع‌های مسکونی شده‌اند و همین مسئله سبب افزایش جمعیت در محله علائین شده است. 
در گذشته گذر آب چشمه‌علی از محله علائین، سبزه‌زار‌های محله را جانی دوباره می‌داد و بیشتر زمین‌های کشاورزی از همین چشمه سیراب می‌شد، این جشمه در تفکیک اراضی گرفته شد و رونق کشاورزی در این محله کاهش یافت.

محله علائین ۳ بنای تاریخی دارد که قلعه گبری معروف‌ترین آن‌ها است که درجنوب شرقی شهرری در شهرک علائین قرار دارد. مساحت این قلعه حدود ۳۰ هزار مترمربع است که در عهد ساسانیان ساخته شده است ودر آن دوره اقامتگاه موبدان زرتشتیان (گبرها) بوده است.
اما امروزه به دلیل فرسایش تخریب شده از این قلعه تنها یک چهاردیواری با ۴ برج دیده‌بانی باقی‌مانده است.
گفتنی است قبل از انقلاب اسلامی از این قلعه به‌عنوان کارخانه باروت‌سازی استفاده می‌شد و بعداز از فوت صاحب آن، این قلعه در اختیار آستان مقدس حضرت عبدالعظیم (ع) قرار گرفته است.
 ۲ بنای تاریخی دیگر  که یکی به نام‌ «کاسنی» است در ضلع جنوبی خیابان سیدالشهدا (ع) و پشت سوله بحران و دیگری در روستایی به نام قلعه علیمان قرار دارد.
انتهای پیام/خ