دل‌هایمان را به نور کتاب آسمانی روشن کنیم؛

به گزارش «سردبیر پرس»؛  هر روز یک صفحه با کلام الله قرآن کریم همراه ما باشید؛  بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان قَالُوا إِنْ هَذَانِ لَسَاحِرَانِ یُرِیدَانِ أَنْ یُخْرِجَاکُمْ مِنْ أَرْضِکُمْ بِسِحْرِهِمَا وَیَذْهَبَا بِطَرِیقَتِکُمُ الْمُثْلَى ﴿۶۳﴾[فرعونیان] گفتند قطعا این دو تن ساحرند [و] مى‌خواهند شما را با سحر خود از سرزمینتان بیرون کنند و […]

به گزارش «سردبیر پرس»؛  هر روز یک صفحه با کلام الله قرآن کریم همراه ما باشید؛  بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان قَالُوا إِنْ هَذَانِ لَسَاحِرَانِ یُرِیدَانِ أَنْ یُخْرِجَاکُمْ مِنْ أَرْضِکُمْ بِسِحْرِهِمَا وَیَذْهَبَا بِطَرِیقَتِکُمُ الْمُثْلَى ﴿۶۳﴾[فرعونیان] گفتند قطعا این دو تن ساحرند [و] مى‌خواهند شما را با سحر خود از سرزمینتان بیرون کنند و آئین والاى شما را براندازند (۶۳) فَأَجْمِعُوا کَیْدَکُمْ ثُمَّ ائْتُوا صَفًّا وَقَدْ أَفْلَحَ الْیَوْمَ مَنِ اسْتَعْلَى ﴿۶۴﴾پس نیرنگ خود را گرد آورید و به صف پیش آیید در حقیقت امروز هر که فائق آید خوشبخت می‌شود (۶۴) قَالُوا یَا مُوسَى إِمَّا أَنْ تُلْقِیَ وَإِمَّا أَنْ نَکُونَ أَوَّلَ مَنْ أَلْقَى ﴿۶۵﴾[ساحران] گفتند اى موسى یا تو می‌افکنی یا [ما] نخستین کس باشیم که می‌اندازیم (۶۵) قَالَ بَلْ أَلْقُوا فَإِذَا حِبَالُهُمْ وَعِصِیُّهُمْ یُخَیَّلُ إِلَیْهِ مِنْ سِحْرِهِمْ أَنَّهَا تَسْعَى ﴿۶۶﴾گفت [نه] بلکه شما بیندازید پس ناگهان ریسمان‌ها و چوبدستى‏ هایشان بر اثر سحرشان در خیال او [چنین] می‌نمود که آنها به شتاب می‌خزند (۶۶) فَأَوْجَسَ فِی نَفْسِهِ خِیفَهً مُوسَى ﴿۶۷﴾و موسى در خود بیمى احساس کرد (۶۷) قُلْنَا لَا تَخَفْ إِنَّکَ أَنْتَ الْأَعْلَى ﴿۶۸﴾گفتیم مترس که تو خود برترى (۶۸) وَأَلْقِ مَا فِی یَمِینِکَ تَلْقَفْ مَا صَنَعُوا إِنَّمَا صَنَعُوا کَیْدُ سَاحِرٍ وَلَا یُفْلِحُ السَّاحِرُ حَیْثُ أَتَى ﴿۶۹﴾و آنچه در دست راست دارى بینداز تا هر چه را ساخته‌‌اند ببلعد در حقیقت آنچه سرهم‏‌بندى کرده‏‌اند افسون افسونگر است و افسونگر هر جا برود رستگار نمی‌شود (۶۹) فَأُلْقِیَ السَّحَرَهُ سُجَّدًا قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ هَارُونَ وَمُوسَى ﴿۷۰﴾پس ساحران به سجده درافتادند گفتند به پروردگار موسى و هارون ایمان آوردیم (۷۰) قَالَ آمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَکُمْ إِنَّهُ لَکَبِیرُکُمُ الَّذِی عَلَّمَکُمُ السِّحْرَ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَیْدِیَکُمْ وَأَرْجُلَکُمْ مِنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّکُمْ فِی جُذُوعِ النَّخْلِ وَلَتَعْلَمُنَّ أَیُّنَا أَشَدُّ عَذَابًا وَأَبْقَى ﴿۷۱﴾[فرعون] گفت آیا پیش از آنکه به شما اجازه دهم به او ایمان آوردید قطعاً او بزرگ شماست که به شما سحر آموخته است پس بی‌‏شک دستهاى شما و پاهایتان را یکى از راست و یکى از چپ قطع می‌کنم و شما را بر تنه‌هاى درخت‏ خرما به دار مى‌آویزم تا خوب بدانید عذاب کدام یک از ما سخت‏‌تر و پایدارتر است (۷۱) قَالُوا لَنْ نُؤْثِرَکَ عَلَى مَا جَاءَنَا مِنَ الْبَیِّنَاتِ وَالَّذِی فَطَرَنَا فَاقْضِ مَا أَنْتَ قَاضٍ إِنَّمَا تَقْضِی هَذِهِ الْحَیَاهَ الدُّنْیَا ﴿۷۲﴾گفتند ما هرگز تو را بر معجزاتى که به سوى ما آمده و [بر] آن کس که ما را پدید آورده است ترجیح نخواهیم داد پس هر حکمى می‌خواهی بکن که تنها در این زندگى دنیاست که [تو] حکم می‌رانی (۷۲) انتهای پیام/